فیروز اسبقی ‌می‌توانست 34 سال قبل در اشتوتگارت 79 یکی از مبارزانی باشد که در مسابقات جهانی تکواندو مدال گرفتند، اما این اتفاق نیفتاد تا صبح امروز؛ که پسر او یعنی بهنام اسبقی در همان وزنی که خودش مبارزه می‌کرد، روی شیاپ چانگ مسابقات جهانی مکزیک رفت و قهرمان جهان در وزن چهارم شد.

پدر بهنام از عیار مدالی صحبت می‌کند که برای تکواندو ایران و خانواده اسبقی ارزش زیادی دارد: « قبل از اینکه برود در مقطعی نزدیک بود اعزام نشود. وقتی موضوع را به من گفت، برایش توضیح دادم که تجربه شرکت در مسابقات جهانی را ندارد و ایرادی ندارد اگر مربیان او را کنار بگذارند بعد از اینکه مسافر شد هم برایش آرزوی موفقیت کردم و گفتم باید از اشتباهات حریفانش نهایت بهره را ببرد.»

ملی پوش اسبق تکواندو ایران اعتراف می‌کند که فکرش را نمی‌کرد بهنام طلا بگیرد: «فکر می‌کردم شانس مدال گرفتنش 50-50 باشد. چون هیچ تجربه‌ای نداشت. حس می‌کردم شرکت در مسابقات قهرمانی جهان و قرار گرفتن در جو این رقابت‌ها روی او تاثیر منفی بگذارد؛ با این حال بهنام در عمل نشان داد که استرس من بیشتر از او و البته بیهوده بوده است.» فیروز اسبقی می‌گوید اعضای خانواده‌اش تا صبح نخوابیدند و منتظر شنیدن و دیدن نتیجه زحمات فرزندشان بودند: «بهترین روز ورزشی‌ام را پسرم برایم رقم زد. وقتی شنیدم حریف کوبایی را 15- 5 برده خیالم اندکی راحت شد اما نگران مبارزه‌اش با ایسلاس مکزیکی بودم. فکر می‌کردم داوری‌ها تحت تاثیر میزبانی به سود حریف باشد، اما خوشبختانه بهنام این مبارز را 3-2 شکست داد. پس از آن بود که نفس راحتی کشیدم و خیالم راحت شد که حتما مدال می‌گیرد.»

فیروز اسبقی به مبارزه فینال پسرش برابر حریف کره‌ای اشاره می‌کند و مبارزه‌ای که خودش 34 سال قبل برابر نماینده کره در وزن چهارم مسابقات جهانی برگزار کرده بود: «مبارزه فینال بهنام و حریف کره‌ایی پایاپای پیش‌ می رفت. خوشحالم که از نقاط ضعف رقیبش خوب استفاده کرد. حریف او روی پای چپش ضعف داشت و معلوم بود مربیان و بهنام این مشکل رقیب را شناسایی کرده بودند. خاطرم هست من هم در بازی اولم برابر نماینده کره قرار گرفته بودم. نتیجه آن مبارزه 6-5 به سود حریف شدٰ در حالی که حداقل دو سه امتیازم را ندارند.

تازه اگر دولیو چاگی های روی صورت مثل امروز 3 امتیازی بود من با 5-4 امتیاز اختلاف پیروز شده بودم. مربی مرد طلایی تکواندو در مکزیک 2013 مدال پسرش را متعلق به همه مردم ایران می‌داند:« این درست است که من مربی اولش بودم، اما پیروزی و مدال او متعلق به همه مردم ایران است چرا که پسرم با پول بیت‌المال راهی مسابقات شده بود ضمن اینکه نباید از نقش پررنگ برنامه‌ریزی فدراسیون تکواندو، تلاش مربیان و حمایت‌های وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک غافل بود.

منبع:ایپون نیوز